قرآن و عترت

چند حدیث زیبا از امام سجاد (ع)

1- مقام رضا
خشنودى از پیشامدهاى ناخوشایند، بلند‌ترین درجه یقین است.
2- کرامت نفس
هر که کرامت و بزرگوارى نفس داشته باشد، دنیا را پست انگارد. 3- دنیا مایه ارزش نیست
پر ارزش‌ترین مردم کسى است که دنیا را مایه ارزش خود نداند.

4- پرهیز از دروغ
از دروغ کوچک و بزرگ در هر جدى و شوخی بپرهیزید، زیرا چون کسى دروغ کوچک گفت بر دروغ بزرگ نیز جرأت پیدا مى کند.

5- خود نگه دارى
تمام خیر آن است که انسان خود را نگه دارد.

6- همنشینان ناشایسته
مبادا با دروغگو همنشین شوى که او چون سراب است، دور را به تو نزدیک کند و نزدیک را به تو دور نماید.
مبادا با فاسق و بدکار همنشین شوى که تو را به یک لقمه و یا کمتر بفروشد.
مبادا همنشین بخیل شوى که او در نهایت نیازت به او، تو را واگذارد.
مبادا با احمق رفیق شوى که چون خواهد سودت رساند، زیانت می‌زند.
مبادا با آنکه از خویشان خود مى برد، مصاحبت کنى که من او را در قرآن ملعون یافتم.

7- ترک سخن بى فایده و دورى از جدل
معرفت و کمال دیانت مسلمان، ترک کلام بى فایده و کم جدل کردن، و حلم و صبر و خوشخویى اوست.

8- محاسبه نفس و توجه به معاد
اى فرزند آدم! به راستى که تو پیوسته رو به خیرى، تا خودت را پند دهى و حساب خودت را برسى و ترس از خدا را روپوش و پرهیز را زیرپوش خود سازى.
اى فرزند آدم! تو خواهى مرد و برانگیخته خواهى شد و در حضور خداوند عزوجل قرار خواهى گرفت، پس براى او جوابى را آماده کن.

9- نتایج دعا
مؤمن از دعایش سه نتیجه مى گیرد:
یا برایش ذخیره گردد، یا در دنیا برآورده شود، یا بلایى را که خواست به او برسد، از او بگرداند.

10- مبغوضیت گداى بخیل
به راستى که خداوند، گداى بخیلى را که سوگند مى خورد دشمن دارد.

11- اسباب نجات
سه چیز سبب نجات مؤمن است:
بازداشتن زبان از غیبت مردم، مشغول کردن خودش به آنچه که براى آخرت و دنیایش سود دهد، و گریستن طولانى بر گناهش.

12- به سوى بهشت
هر که مشتاق بهشت است به حسنات شتابد و از شهوات دورى گزیند، هر که از دوزخ ترسد براى توبه از گناهانش به درگاه خدا پیشى گیرد و از حرام‌ها برگردد.

13- ثواب نگاه
نگاه مهرآمیز مؤمن به چهره برادر مؤمنش و محبت به او عبادت است.

14- پارسایى و دعا
چیزى نزد خدا، پس از معرفت او، محبوب‌تر از پارسایى شکم و شهوت نیست، و چیزى نزد خدا محبوب‌تر از درخواست کردن از او نیست.

15- پذیرش عذر دیگران
اگر مردى از طرف راستت به تو دشنام داد و سپس به سوى چپت گردید و از تو عذرخواهى نمود، عذرش را بپذیر.

16- حق خدا بر بنده
حق خداوند بزرگ این است که او را بپرستى و چیزى را شریکش ندانى و چون از روى اخلاص این کار را کردى، خدا بر عهده گرفته که کار دنیا و آخرت تو را کفایت کند و آنچه از او بخواهى برایت نگه دارد.

17- حق پدر بر فرزند
و اما حق پدرت را باید بدانى که او اصل و ریشه توست و تو شاخه او هستى، و بدانى که اگر او نبود تو نبودى، پس هر زمانى در خود چیزى دیدى که خوشت آمد بدان که [از پدرت دارى]، زیرا اساس نعمت و خوشى تو، پدرت مى باشد، و خدا را سپاس بگزار و به‌‌ همان اندازه شکر کن.

18- تقدم طاعت خدا بر هر چیز
طاعت خدا و طاعت هر که را خدا واجب کرده بر همه چیز مقدم بدارید.

19- حق مادر بر فرزند
و اما حق مادرت این است که بدانى او تو را در شکم خود حمل کرده که احدى کسى را آن گونه حمل نکند، و از میوه دلش به تو خورانیده که کسى از آن به دیگرى نخوراند، و اوست که تو را با گوش و چشم و دست و پا و مو و همه اعضایش نگه دارى کرده و بدین فداکارى شاداب و شادمان و مواظب بوده و هر ناگوارى و درد و سنگینى و غمى را تحمل کرده تا [توانسته] دست قدرت [مکروهات] را از تو دفع نموده و تو را از آن‌ها رهانده و به روى زمین کشانده و باز هم خوش بوده که تو سیر باشى و او گرسنه، و تو جامه پوشى و او برهنه باشد، تو را سیراب کند و خود تشنه بماند، تو را در سایه بدارد و خود زیر آفتاب باشد و با سختى کشیدن تو را به نعمت رساند، و با بی‌خوابى خود، تو را به خواب کند، شکمش ظرف وجود تو بوده و دامنش آسایشگاه تو و پستانش مشک آب تو و جانش فداى تو و به خاطر تو، و به حساب تو، گرم و سرد روزگار را چشیده است. به این اندازه قدرش را بدانى و این را نتوانى مگر به یارى و توفیق خدا.

20- ترغیب به علم
اگر مردم بدانند که در طلب علم چه فایده اى است، آن را می‌طلبند اگر چه با ریختن خون دل و فرو رفتن در گرداب‌ها باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *