۱- فرضیه باید به صورت یک جمله ی خبری، روشن و بدون ابهام بیان شود: چون بیان فرضیه به صورت جمله ی خبری قابل فهم تر است، برای پژوهشگران تازه کار بیان فرضیه به صورت جمله ی خبری بسیار مفید است.
۲- فرضیه باید رابطه بین دو و یا چند متغیر را بیان کند: این رابطه معمولا به صورت مستقیم و مثبت بیان می‌شود. اگر چه بعضی شرایط رابطه مستقیم نیست و ممکن است رابطه معکوس بیان شود.
۳- فرضیه باید قدرت تبیین داشته باشد: فرضیه باید بتواند ارتباط میان متغیرها را به صورت منطقی تبیین کند به طوری که بیان روابط مبتنی بر اصول عقلانی و منطقی بوده و قابل توجیه باشد.
۴- فرضیه باید قابل آزمون باشد: فرضیه باید طوری انتخاب شود که بتوان با استفاده از جمع آوری اطلاعات و مشاهدات آن را رد و یا تایید کرد و در صورت تایید فرضیه بتوان نتایجی را از آن پیش بینی کرد. همچنین متغیرها باید به گونه‌ای انتخاب شوند که دارای تعریف عملیاتی و عینی باشند و از بیان مفاهیم ارزشی در فرضیه باید خودداری شود.
۵- فرضیه باید با اصول کلی دانش موجود و حقایق شناخته شده هماهنگ باشد: اگر فرضیه با اصول کلی دانش و حقایق موجود مغایرت داشته باشد، اعتبار لازم را برای آزمون فرضیه ندارد، اگر چه در مواردی به نظر می‌رسد افرادی چون انیشتین، نیوتن و گالیله فرضیه هایی مغایر دانش زمان خود ارائه کرده اند، اما باید دانست که این فرضیه ها مخالف دانش و حقیقت نبوده، بلکه استنتاج های مردم آن زمان مطابق با واقعیت و دانش نبوده است و این دانشمندان توانستند تشخیص و فهم صحیح تری از آن موضوع داشته باشند.
۶- فرضیه باید به مساله پژوهش پاسخ دهد نه به مسائل دیگر.
۷- فرضیه باید مختصر، گویا، دقیق و بدون ابهام بیان شود: هر چه این معیار بیشتر رعایت شود فرضیه کارایی و دقت بیشتری برای اجرا دارد.